Allergie vergeten

Deze allergie heb ik een jaar of zeven. In het dagelijks leven ben ik er aan gewend en denk ik er meestal niet eens meer bij na. Dat maakt het erg makkelijk omdat het op die manier niet zo veel energie kost en ik mijn aandacht kan richten op dingen die wel leuk zijn. Over het algemeen erg prettig, ik sta positief in het leven en het niet leuk om je altijd bezig te moeten houden met de zaken die je beperken. 

Wel is het belangrijk dat ik niet vergeet dat ik deze allergie heb, de gevolgen zijn zeer vervelend als ik iets heb gegeten wat niet mag. Van vrienden en kennissen verwacht ik niet dat zij het altijd onthouden waardoor ik zelf alert moet blijven. Dit geldt helemaal als het gaat om collega's, vage kennissen en bezoekers van het buurtcentrum waar ik werk. Van naaste familie verwacht ik wel dat ze het onthouden, maar ook daar ben ik altijd alert. 

Omelet

Er zijn soms periodes dat alles lekker gaat, dat ik goed in mijn vel zit en alleen maar kan genieten van alles wat om mij heen gebeurd. Vaak is het gelijktijdig dat ik niet zo bewust bezig ben met mijn allergieën, maar dat ik op de automatische piloot mijn dagelijkse voeding bereid. Wanneer ik in zo'n periode buiten de deur ga lunchen of dineren dan gebeurd het vaak dat ik het gewoon vergeet te vertellen. 

Ben ik gezellig aan het kletsen met een vriendin, bestel ondertussen een omelet met groente o.i.d. en praat snel weer verder. Wanneer de ober dan komt met een omelet op 2 sneden brood dan kan ik mijzelf wel voor mijn kop slaan. Met schaamrood op de kaken vertel ik dan de ober dat ik allergisch ben voor tarwe en ik dus geen brood mag hebben. Of ze even een nieuwe willen bakken en deze dan zonder brood willen serveren. Ik begrijp heus wel dat ze geen nieuwe gaan maken en de kruimels er zo veel mogelijk afvegen, maar durf er dan niets meer van te zeggen. Het eczeem neem ik de volgende dag dan maar voor lief. 

Vanzelfsprekend

In mijn hoofd bestaat een omelet uit ei en het brood eet ik alleen als ik thuis ben. In een restaurant of cafeetje hoort er geen brood bij, daar eet ik het altijd zonder brood. Als ik niet met mijn allergie bezig ben, dan kan het gebeuren dat ik deze gewoon vergeet. Voor mij zijn de dingen zoals ze zijn en zoals ik ze eet zo vanzelfsprekend dat ik vergeet dat ik een uitzondering ben op de gasten in het restaurant. Zo komt er ook regelmatig een mandje brood mee met een salade, alleen omdat ik vergeet te zeggen dat de salade zonder brood moet. De eventuele croutons vis ik er dan wel tussenuit. 

Gelukkig maken vriendlief en mijn lieve vriendinnen mij regelmatig weer alert en na mijn bestelling nog snel even zeggen dat het zonder brood moet. Owja natuurlijk, ik heb namelijk een tarwe allergie.