Spelt pasta met chorizo en paddenstoelen

Ondanks dat ik graag zelf pasta maak, die is namelijk het lekkerst, ben ik ook erg blij met gedroogde spelt pasta. Het gebeurd regelmatig dat ik laat thuis ben en geen zin heb om eerst pasta te moeten draaien voordat ik kan eten. Wel eet ik graag pasta. Daarom heb ik een flinke voorraad gedroogde pasta in het keukenkastje liggen zodat ik nooit mis grijp. 

Met pasta kan je blijven variëren. Een rode tomatensaus of juist een romige witte of geen; Met gehakt of kip of vis of vegetarisch. Het kan allemaal met pasta en niets is te gek. Ook al moet ik wel toegeven dat voor een lekkere pasta geldt less is more.
Deze pasta valt een beetje in het midden. Ik gebruik niet heel veel verschillende ingrediënten, maar ook niet super weinig. Prima voor door de week na een dag hard werken. 

Ingrediënten

350 gr pasta (ik heb tagliatelle gebruikt)

olijfolie

2 tenen knoflook

125 gr chorizo

400 gr gemengde paddenstoelen

1 à 2 verse rode peper (afhankelijk van smaak en hoe sterk je chorizo is)

50 gr artisjokharten (uit pot)

Parmezaanse kaas

Zo bereid je het

Snijd de knoflook fijn, de chorizo in plakjes, de rode peper in ringetjes, scheur de paddenstoelen in grove stukken. Laat de artisjokharten uitlekken.

Kook de pasta volgens de verpakking en giet deze af. 

Verwarm ondertussen een koekenpan met olijfolie en fruit hierin de knoflook 1 minuut (aangebrande knoflook smaakt bitter!) Voeg de chorizo toe en bak deze een beetje uit (pas op dit kan flink spetteren). Voeg de paddenstoelen toe en laat dit 4 minuten mee bakken. 

Voeg de verse peper en artisjokharten toe en bak dit nog even kort mee. Breng op smaak met peper en zout. 

Schep het chorizo paddenstoelenmengsel over de pasta, bestrooi het met Parmezaanse kaas en serveer direct.

Eet Smakelijk!

Dit vond ik er van

Ik had een erg pittige chorizo gehaald, waar ik gelukkig al van had gesnoept en wist dat deze zo pittig was, daarom heb ik één peper gebruikt. Dit was ook meer dan voldoende. De volgende keer mag het van mij iets minder pittig zijn. Gelukkig bracht de artisjok voor wat frisheid in het gerecht. In het recept werd het gegarneerd met ansjovis, deze had ik niet meer in huis en heb het daarom achterwege gelaten. Ik verwacht wel dat dit voor een mooie zoute tegenhanger zorgt waardoor het gerecht wat beter in balans komt, dan dat het nu het geval was. 

Overigens vond vriendlief de pittigheid niet storend, maar hij kan sowieso wat meer hebben als het gaat om pittig.